Mijn leefomgeving

Waar verblijf ik eigenlijk?
Om precies te zijn, in Guelph, Ontario. Op ongeveer drie kwartier rijden van Toronto. Ik woon aan de rand van de stad, aan de Willow Road. Een brede weg met flink wat heuvels. Ook mijn huis ligt langs een relatief steil stuk (kan altijd steiler, maar is nog steeds steil zat als je met de fiets er tegenop moet vanuit stilstand).
In mijn huis woont Joan, mijn hospita. Zij heeft 2 dochters, Kimberly (Kim) van 20 en Amelia van 18. Kim woont officieel op kamers in Kitchener, maar heeft een paar weken geleden te horen gekregen dat ze het huis uit gezet wordt. Zij is nu dus vaak in Guelph te vinden, maar is ondertussen wel hard op zoek naar een nieuwe plek in Kitchener.
Verder woont hier dus nog een hond, een Golden Retriever teef van 7 jaar oud; en een kat. Die kat miauwt vreselijk irritant, echt heel hoog. Daarbij helpt het niet echt dat ik licht allergisch voor dat beest ben (niet psychisch maar serieus). De hond is overigens weer bijna volledig herstelt van de operatie van vorige week. Volgende week mogen haar hechtingen eruit (stuk of 19).

Het huis is een twee-onder-een-kap. Hier in de straat staan beste huizen, maar ik woon helaas aan de verkeerde kant van de weg. Want aan mijn kant zitten allemaal van die sjappies. Beetje slonzig allemaal, met stuk voor stuk een irritante blafhond.
Mijn huisgenoten zijn behoorlijk slonzig, wat af en toe vreselijk irritant is. Zo komt het vaak voor dat er 2 dagen niks afgewassen wordt. Ik heb mezelf vanaf het begin al aangewend alleen mijn eigen spul af te wassen. Dat droog ik ook direct af en zet ik terug in de kast, in tegenstelling tot wat de rest doet (in het droogrek zetten en daar dagenlang laten staan).
Och, je leert ermee leven. Maar nu is bijvoorbeeld mijn hospita een lang weekend weg. De oudste dochter is niet mijn beste vriendin. Ze lijkt mij niet echt te accepteren. Don't know why, maar het zal wel. We leven een beetje langs elkaar heen, zeg maar. Met de jongste dochter gaat het wel goed.
De kamer van de jongste dochter ziet eruit alsof er een bom is ontploft. Alles, echt alles, ligt bezaaid met kleren. De oudste dochter kan er ook wat van. Ze laat haar kleren op een hoop in de badkamer liggen (met de lege tas ernaast, duh) en heeft vannacht de helft van de lampen in huis gewoon laten branden. Pff..

Waar jullie dit weekend temperaturen tegen 20 graden krijgen, zakken wij weer terug naar een negatief cijfer overdag. Met op zondag een lading sneeuw, net als maandag en de meeste dagen komende week. Ook de nachttemperaturen kelderen flink richting een graad of -10.

Ontario ligt door de ijsstorm van vorige week nog redelijk in puin. Overal zie je halve bomen die naar beneden gekomen zijn (ipv takken). Veel natuurparken zijn dicht wegens het gevaar van takken die nog naar beneden kunnen komen. De harde wind die we deze week hebben gehad (voornamelijk gisteren) helpt niet echt mee, want er zijn dus gisteren weer een heleboel takken en bomen gesneuveld. De trails die nog niet afgesloten waren door de takken, zijn nu wel afgesloten doordat de rivier buiten de oevers is getreden door de enorme hoeveelheid regen die we hebben gehad. En het wordt dus alleen maar leuker met de sneeuw die we komende week krijgen. Leuk he, Canada ;)
Ik heb er zelf weinig last van. Ook de lage temperatuur schrikt mij niet af, net als de verwachte sneeuw. Je doet er toch niks aan, dus je hebt je maar aan te passen. Die vroege lente die ze verwachtten, zal hooguit pas half april komen. Want de eerste helft voorspellen ze nog gewoon winter met sneeuw, zoals dit weekend en komende week bewezen gaat worden.
De volgende blog zal dus hoogstwaarschijnlijk weer foto's bevatten van een witte omgeving!