Niagara Falls

We hebben weer een fijn weekend achter de rug. Over de temperaturen gaan we het niet hebben, dat haal ik niet in met mijn 19 op vrijdag en zaterdag en slechts 11 vandaag...

Anyway, vrijdag was het dus ernstig lekker weer. En wat is er beter dan na een dag hard werken na het avondeten nog een fijn stukje te gaan sjouwen? Dat is dus precies wat ik gedaan heb. In een eerdere blog schreef ik over de Speed River Trail, gelegen langs jawel, de Speed River. Hoe kon het ook anders. Anyway, in die blog schreef ik over sporen van bevers die ik daar gevonden had. Aangezien het nu prachtig weer was en bevers volgens de betrouwbare bron genaamd Google meest actief zijn bij zonsondergang, besloot ik daar mijn zinnen op te zetten. Dus na het eten op de fiets richting de Speed River. Een tochtje van zo'n 10 minuten. Bij aankomst bij de trail heb ik mijn fiets al gauw achtergelaten, op hoop van zege dat niemand hem zou meenemen. Al snel had ik het eerste roodgekleurde vogeltje weer gespot (Cardinal). Schuw als deze beesten zijn, kon ik hem helaas niet op de foto krijgen. Hij zat ver buiten bereik van de camera.
Een eind verderop was ik op de plek waar ik de vorige keer de sporen van bevers gevonden had. Ook nu waren natuurlijk de stompjes die ooit bomen zijn geweest, niet te missen. Het water in de rivier stond een heel stuk lager dan de vorige keer dat ik hier was. Ik besloot richting rivier te gaan, een stuk door de droge oever om te kijken of ik daar iets kon vinden. En jawel, in de modder langs de waterkant waren duidelijk beversporen zichtbaar. Vers ook, als ik dat zo zag. Maar bevers, ho maar. Uiteraard. Nou ja, gelukkig hebben we deze monsters in Nederland ook (iets met het graven van een nevengeul :P ). En wellicht dat ik de Speed River Trail nog vaker ga bezoeken, dus misschien zie ik ze nog wel eens. En anders jammer dan. Ik zal er niet wakker van liggen ;)

Gisteren was er niet veel bijzonders gebeurd. 's Ochtends heb ik boodschappen gedaan en 's middags heb ik paardgereden (partboard). Dit laatste wederom op Star. Verder niks bijzonders gedaan.
Joan (mijn hospita) had me afgelopen week lekker zitten maken door het plan op te vatten om naar de Niagara Falls te gaan dit weekend. Maar al snel bedacht ze dat ze had afgesproken met een vriendin en dus helemaal niet naar de Falls kon gaan dit weekend. Oke, dan plan ik dus vervolgens mijn weekend weer vol met het een of ander. Zaterdagochtend kwam ze dus met het grandioze idee om die middag naar de Falls te gaan. Uhm, leuk, maar ik heb al afgesproken dat ik zou gaan paardrijden. De Falls zou dus een andere keer moeten.
Vanochtend kwam ze ineens met de mededeling dat we vanmiddag wel naar de Falls konden gaan. Ach ja, waarom ook niet? Ik was van plan de Speed River Trail te gaan doen, en dan kijken hoever je naar het zuiden kon komen. Maar die Trail ligt er volgende week ook nog, en een gratis tripje naar de Falls is maar net afwachten wanneer zich dat aandient. Dus nadat ik net een Skype-gesprek met Wilco had gestart deelde ik hem mee dat ik alweer moest gaan. Arme jongen ;)

Inmiddels was het weer niet zo lekker meer als het vanochtend begonnen was. Net als gisteren was het bewolkt en viel er af en toe regen. Maar tussen de buien door scheen de zon, dus Joan en ik besloten het er maar gewoon op te gaan wagen. Wie weet viel het mee en anders zou ik gewoon nog een keer terug gaan.
Joan is blijkbaar in het bezit van een invalide-kaart, waarmee ze dus op de mooiste locaties kan parkeren. Ideaal, want zo konden we de auto echt super dichtbij de Falls parkeren. We hoefden letterlijk alleen maar de straat over te steken. Vanwege het weer was het alles behalve druk, dus je hoefde geen ellenbogenwerk te verrichten om bij de reling te komen die een mooi uitzicht bood over de Falls. Voor de mensen die er niet zo mee bekend zijn, de Niagara Falls bestaan uit 2 delen, een Amerikaanse kant en een Canadese kant. De meeste foto's die je ervan ziet, zijn van de Canadese kant, wat de horseshoe is en welke (vind ik) eigenlijk stiekem ook de mooiste is.
Zoals gezegd scheen tussen de buien door steeds de zon even. Van die korte momenten heb ik nog wat mooie plaatjes kunnen schieten.

Na afloop heeft Joan me downtown afgezet, op een of andere straat waar ze op stond dat ik die moest gaan bekijken. Oke, dan doen we dat maar. Zij zou zelf ondertussen rondrijden met de auto zodat ze geen parkeerkosten hoefde te betalen (die zijn daar echt om te huilen). Men, waar ik nou toch weer beland was... Geen idee wie van jullie lezers ooit bij de Niagara Falls geweest is, maar hebben jullie daar ook meer gezien dan alleen de Falls? Allemensen, ik heb echt mijn ogen uitgekeken. Het leek wel een soort pretpark, een soort Disneyland, maar dan in het echt. Er was een wassenbeeldenmuseum, 2 spookhuizen, wat bioscopen, winkeltjes, noem het maar op. Heel bijzonder. Volgens mij vielen mijn ogen zowat uit mijn hoofd, dit had ik werkelijkwaar nog nooit gezien. Om deze onbeschrijflijke ervaring duidelijk te maken voeg ik voor de verandering weer wat foto's toe, hoewel ik ervan overtuigd ben dat dit het lang niet haalt bij het feit daar zelf rond te lopen en het te ervaren (zoals dit meestal bij foto's het geval is).

Goed, voor nu is het weer tijd om onder de wol te kruipen.
Groetjes en tot de volgende!