Eerste stagedag
Door: Judith
14 Maart 2016 | Canada, Guelph
Na gisteren een dag weinig tot niks gedaan te hebben, moest ik er vandaag toch echt aan geloven. De eerste stagedag brak aan. Met mijn supervisor had ik afgesproken dat hij me van huis zou komen halen rond een uur of 9. Zo gezegd, zo gedaan. Om iets na 9 uur kwam hij voorrijden en kon ik zo instappen. We reden naar de universiteit, waar ik vandaag zou gaan werken. CDN (Canadian Dairy Network) heeft een eigen gebouw vlakbij mijn huis, maar meestal werken ze vanuit de universiteit. Daar hebben de werknemers van CDN ook allemaal een kantoor, en veel ruimte voor studenten.
Bij de universiteit zijn we een blokje om gereden, zodat ik op deze wijze een korte rondleiding kreeg over het terrein van de uni. Groot zeg! De plek waar ik zit, is voornamelijk de locatie voor diergeneeskunde studenten. Er zit ook een stal naast, waar melkkoeien gehouden worden die droog staan (op het moment geen melk geven). Deze dieren worden door de studenten gebruikt als oefenmateriaal. Op het moment dat zij afkalven en weer aan een nieuwe lactatieperiode beginnen, gaan zij weer terug naar de farm waar ze vandaan komen. Op deze wijze krijgen de veterinaire studenten steeds nieuwe dieren onder handen.
Goed, terug naar mijn eigen verhaal. Eenmaal binnen werd ik eerst naar het kantoor van mijn supervisor gebracht, waar ik gelijk aan wat mensen werd voorgesteld. Ook mijn begeleider kwam voorbij, van wie mijn project eigenlijk is. Zij doet een post-doc naar mijn onderwerp (de erfelijkheid van klauwgezondheid in melkvee).
Ik werd meegenomen naar allerlei kamers en kantoortjes, waar ik steeds weer aan allerlei mensen werd voorgesteld. Bijna allen hadden een andere nationaliteit. Er zit een Zwitser, een Duitser, Brazilianen, Chinezen (joepie), meiden uit Iran, een Canadees, en mijn begeleiders zijn zelf beide Italiaans. Wat overigens behoorlijk irritant is, aangezien ze vaak in het Italiaans tegen elkaar gaan ratelen. Niet constant hoor, over het algemeen spreken ze gewoon Engels waar anderen bij zijn.
Ik moest sleutels ophalen, voor zowel het gebouw als het hok waar ik mijn werkplek heb. Daar stond ook een borg voor. 10,- per sleutel! Maar goed dat het een borg is...
Verder heb ik een stapeltje artikelen gekregen waar ik mee begonnen ben met lezen. Dat is eigenlijk waar ik de rest van de werkuren mee heb gevuld. Tijdens de lunch heb ik nog een aantal mensen ontmoet. Al met al is eigenlijk iedereen erg aardig en behulpzaam. Ze zijn altijd in voor een praatje. Onderwerp van gesprek was het fietsen, en het feit dat Wageningen University de University of Guelph heeft verslagen wat betreft de beste opleiding in Animal Sciences ter wereld. Heel leuk :)
Aan het eind van de middag ben ik netjes weer thuisgebracht. Eenmaal thuis ontdekte ik een kat in het huis. De oudste dochter bleek thuisgekomen te zijn met kat en al, al kon ik de persoon in kwestie zo gauw niet vinden. Ik ben eerst naar de winkel gegaan, om nog wat dingetjes te halen voor het eten. Na het shoppen trof ik een volle woonkamer aan (lees: moeder en beide dochters, maar ook de hond en de kat). Ik werd voorgesteld aan de oudste dochter, en werd direct gewaarschuwd de kat in de gaten te houden wanneer ik de voordeur open deed. Schijnt een houdini-typje te zijn. Anyway, de kat in kwestie is erg rustig en vraagt minder om aandacht dan de hond. De hond overigens, heeft al een stuk meer respect voor me. Tijdens het koken kwam ze steeds naast me zitten, waarna ik haar heel consequent de keuken uitgestuurd heb. Na slechts een aantal keren hoefde ik alleen nog maar om te kijken, om vervolgens te zien dat er alleen een koppie om het hoekje keek. Erg geestig. Het was zelfs zo dat ik tijdens het eten haar moest vertellen dat ze de keuken in mocht komen, ze zette uit zichzelf geen stap meer over de drempel. Na het eten heb ik haar mee uit wandelen genomen. Camera even mee, zodat ik even een portretfotootje van haar kon schieten. Het resultaat daarvan wordt bij deze lap tekst gevoegd.
Morgen heb ik weer een drukke dag voor de boeg. Er is een seminar die de ganse dag duurt. Het begint om 8:30 en gaat door tot alle presentaties geweest zijn. Bij navraag blijkt dit vaak tot een uur of 16 te duren. Dikke prima, hoef ik in elk geval niet de hele dag artikelen te gaan lezen ;)
Wat betreft vervoer kwam mijn supervisor met een goede deal. Hij heeft een fiets staan die hij zelf nooit gebruikt (leuk verhaal, hij zat iedereen te vertellen dat hij hem in 1992 heeft gekocht, maar zelf slechts een keer of 10 heeft gebruikt). Hij stelde voor dat hij de fiets komende woensdag voor me mee zou nemen, zodat ik hem kan gebruiken zolang ik hier zit. Fietsen in Guelph is overigens niet geheel zonder risico's. Er wordt geadviseerd om niet op het fietspad te gaan rijden (ja, die hebben ze sporadisch), maar op de stoep. Daarbij riskeer je wel een boete, maar in elk geval niet je leven. Het geeft mij in elk geval een heel stuk meer vrijheid.
Dit was hem weer voor vandaag. Tot de volgende blog!
Bij de universiteit zijn we een blokje om gereden, zodat ik op deze wijze een korte rondleiding kreeg over het terrein van de uni. Groot zeg! De plek waar ik zit, is voornamelijk de locatie voor diergeneeskunde studenten. Er zit ook een stal naast, waar melkkoeien gehouden worden die droog staan (op het moment geen melk geven). Deze dieren worden door de studenten gebruikt als oefenmateriaal. Op het moment dat zij afkalven en weer aan een nieuwe lactatieperiode beginnen, gaan zij weer terug naar de farm waar ze vandaan komen. Op deze wijze krijgen de veterinaire studenten steeds nieuwe dieren onder handen.
Goed, terug naar mijn eigen verhaal. Eenmaal binnen werd ik eerst naar het kantoor van mijn supervisor gebracht, waar ik gelijk aan wat mensen werd voorgesteld. Ook mijn begeleider kwam voorbij, van wie mijn project eigenlijk is. Zij doet een post-doc naar mijn onderwerp (de erfelijkheid van klauwgezondheid in melkvee).
Ik werd meegenomen naar allerlei kamers en kantoortjes, waar ik steeds weer aan allerlei mensen werd voorgesteld. Bijna allen hadden een andere nationaliteit. Er zit een Zwitser, een Duitser, Brazilianen, Chinezen (joepie), meiden uit Iran, een Canadees, en mijn begeleiders zijn zelf beide Italiaans. Wat overigens behoorlijk irritant is, aangezien ze vaak in het Italiaans tegen elkaar gaan ratelen. Niet constant hoor, over het algemeen spreken ze gewoon Engels waar anderen bij zijn.
Ik moest sleutels ophalen, voor zowel het gebouw als het hok waar ik mijn werkplek heb. Daar stond ook een borg voor. 10,- per sleutel! Maar goed dat het een borg is...
Verder heb ik een stapeltje artikelen gekregen waar ik mee begonnen ben met lezen. Dat is eigenlijk waar ik de rest van de werkuren mee heb gevuld. Tijdens de lunch heb ik nog een aantal mensen ontmoet. Al met al is eigenlijk iedereen erg aardig en behulpzaam. Ze zijn altijd in voor een praatje. Onderwerp van gesprek was het fietsen, en het feit dat Wageningen University de University of Guelph heeft verslagen wat betreft de beste opleiding in Animal Sciences ter wereld. Heel leuk :)
Aan het eind van de middag ben ik netjes weer thuisgebracht. Eenmaal thuis ontdekte ik een kat in het huis. De oudste dochter bleek thuisgekomen te zijn met kat en al, al kon ik de persoon in kwestie zo gauw niet vinden. Ik ben eerst naar de winkel gegaan, om nog wat dingetjes te halen voor het eten. Na het shoppen trof ik een volle woonkamer aan (lees: moeder en beide dochters, maar ook de hond en de kat). Ik werd voorgesteld aan de oudste dochter, en werd direct gewaarschuwd de kat in de gaten te houden wanneer ik de voordeur open deed. Schijnt een houdini-typje te zijn. Anyway, de kat in kwestie is erg rustig en vraagt minder om aandacht dan de hond. De hond overigens, heeft al een stuk meer respect voor me. Tijdens het koken kwam ze steeds naast me zitten, waarna ik haar heel consequent de keuken uitgestuurd heb. Na slechts een aantal keren hoefde ik alleen nog maar om te kijken, om vervolgens te zien dat er alleen een koppie om het hoekje keek. Erg geestig. Het was zelfs zo dat ik tijdens het eten haar moest vertellen dat ze de keuken in mocht komen, ze zette uit zichzelf geen stap meer over de drempel. Na het eten heb ik haar mee uit wandelen genomen. Camera even mee, zodat ik even een portretfotootje van haar kon schieten. Het resultaat daarvan wordt bij deze lap tekst gevoegd.
Morgen heb ik weer een drukke dag voor de boeg. Er is een seminar die de ganse dag duurt. Het begint om 8:30 en gaat door tot alle presentaties geweest zijn. Bij navraag blijkt dit vaak tot een uur of 16 te duren. Dikke prima, hoef ik in elk geval niet de hele dag artikelen te gaan lezen ;)
Wat betreft vervoer kwam mijn supervisor met een goede deal. Hij heeft een fiets staan die hij zelf nooit gebruikt (leuk verhaal, hij zat iedereen te vertellen dat hij hem in 1992 heeft gekocht, maar zelf slechts een keer of 10 heeft gebruikt). Hij stelde voor dat hij de fiets komende woensdag voor me mee zou nemen, zodat ik hem kan gebruiken zolang ik hier zit. Fietsen in Guelph is overigens niet geheel zonder risico's. Er wordt geadviseerd om niet op het fietspad te gaan rijden (ja, die hebben ze sporadisch), maar op de stoep. Daarbij riskeer je wel een boete, maar in elk geval niet je leven. Het geeft mij in elk geval een heel stuk meer vrijheid.
Dit was hem weer voor vandaag. Tot de volgende blog!
-
15 Maart 2016 - 09:30
Esther:
Hee Juud,
Best een prima eerste stagedag! Je verblijfplaats en stageplek klinken erg gezellig en goed als ik je verhaal lees.
Succes vandaag met je stage en de seminar die je gaat volgen. Hopelijk is het een beetje interessant wat je allemaal te horen krijgt.
Dikke knuffel! -
15 Maart 2016 - 10:39
Tamara:
Woooeehooee Canada!! Zo tof dat je daar nu zit! Heel veel plezier en blijf maar van deze leuke blogs maken. Moest lachen om het laatste stukje 'Daarbij riskeer je wel een boete, maar in elk geval niet je leven.' Doet me ergens aan denken...
Heel veel succes met alles en hoop dat de seminar vandaag interessant is!
-
15 Maart 2016 - 13:23
Mama:
Hé Judith!
Ha, ha, wie had gedacht dat je naast je Engels ook je Italiaans zou kunnen ophalen?;)
Maar het is leuk om je belevenissen van je eerste stagedag te lezen. Hopelijk val je vandaag niet in slaap tijdens de seminar. Veel plezier daar!
Dikke knuffel van het thuisfront -
17 Maart 2016 - 18:20
Aafke:
Hoi Judith, goed om te lezen dat het goed gegaan is de eerste dag. Eerst wennen aan namen en mensen. Ik hoop dat je je er steeds meer thuis gaat voelen. Veel suc6 -
18 Maart 2016 - 14:41
Wilco:
Ben je al bij de timmies geweest??
Is er niet iets van een auto deel website net zoals je dat in Nederland hebt? Dan kun je soms voor een redelijke prijs een auto huren via een particulier. -
18 Maart 2016 - 14:43
:
Ik heb gisteren bij Timmies warme choco gehaald en een veel te zoete donut. Vroeg aan de cassiere welke donut zei aanraadde. Verkeerde gekozen haha, want was double glaced. Getver! Zeg maar geglazuurde suiker met donut ipv andersom.
Ik zal eens kijken/vragen naar zo'n website. -
18 Maart 2016 - 16:18
Wilco:
Canadian maple? of Boston cream? -
18 Maart 2016 - 17:00
:
Geen idee :P -
18 Maart 2016 - 17:04
:
Nee geen van beide. Iets met double glazed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
